زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

احترام به انبیا (قرآن)





خداوند در قرآن کریم خطاب به بنی اسرائیل می فرماید: اگر به انبیای من ایمان بیاورید وآنها را یاری دهید و بزرگ شمارید از گناهان شما درگذرم و شما را وارد در بهشت نمایم.


۱ - عامل بخشش گناهان



قرآن کریم احترام به انبیا را در پی دارنده بخشش گناهان و ورود در بهشت می داند: «... وقال الله انی معکم... وءامنتم برسلی وعزرتموهم... لاکفرن عنکم سیـاتکم ولادخلنکم جنـت...» ... و خداوند (به آنها) گفت من با شما هستم،... و به رسولان من ایمان بیاورید و آنها را یاری کنید... اهان شما را می‌پوشانم (می‌بخشم)... . «تعزیر»، مصدر «عزر»، نصرت همراه با تعظیم است.

۱.۱ - شروط بخشش گناهان


در این جمله به بنی اسرائیل اعلام می‌دارد در صورتی که او را اطاعت کنند او ایشان را یاری می‌کند، و گرنه بی یاورشان می‌گذارد، و به همین جهت هر دو امر را خاطرنشان کرد (به رسولان من ایمان بیاورید و آنها را یاری کنید)، که تعزیر همان نصرت است، البته نصرت توام با تعظیم، و مراد از کلمه «رسلی» پیغمبرانی است که بعد از موسی برای آنان مبعوث می‌کند، که شریعتی نو و دعوتی علی حده دارند، مانند عیسی بن مریم علیه ‌السلام و رسول اسلام محمد صلی الله علیه وآله، و سایر رسولانی که بین این دو بزرگوار بودند، ولی شریعتی نیاوردند.
«لاکفرن عنکم سیئاتکم و لا دخلنکم جنات تجری من تحتها الانهار» برگشت این جمله به وعده جمیلی است که خدای تعالی به بنی اسرائیل داده، به شرطی که نماز بپا دارند، و زکات واجب دهند، و به رسولان او ایمان آورده، هم یاری و هم تعظیمشان کنند و صدقه مستحبی بدهند، که در این صورت گناهانشان را محو نموده داخل در جناتشان می‌کند که از زیر آنها نهرها روان است.

۱.۲ - معنای تکفیر


معناى (تکفیر سیئات) پوشاندن آن به وسیله مغفرت است، کفاره عبارتست از عملى که بوجهى از وجوه ، زشتى معصیت را بپوشاند، و اصل این کلمه از کفر است که به معناى پوشاندن است، راغب گفته است : کفاره چیزى است که گناه را بپوشاند.

۲ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۳۳۳.    
۲. مائده/سوره۵، آیه۱۲.    
۳. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، ج۲، ص ۲۱.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۲۹۴.    
۵. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۵، ص ۳۹۰.    
۶. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۹، ص ۵۳۱.    
۷. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۳۳.    


۳ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۳۸، برگرفته از مقاله «احترام به انبیا».    


رده‌های این صفحه : احترام | انبیاء | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.